Nouvelles uit Neuvelle

Beloofd is beloofd, de neuvelles van Neuvelle. Of straatnieuws, ’t is maar hoe je het wilt noemen.
Vanmiddag een uitgebreid gesprek gehad voor het gemeentehuis met Mr. Arnould. Eerlijk gezegd is het meer een monoloog dan een gesprek. Hij praat vooral en (Peter en) ik knik vriendelijk terug. Mijn vermogen om het Frans te verstaan wordt zwaar overschat maar een rode lijn kan ik er toch wel uithalen. Even later sloot de burgemeester aan en ook van zijn kant de nodige neuvelles!

Terug naar de historie van Neuvelle (bron Mr. Arnould). Het dorp werd vooral bewoond door wijnbouwers met een paar koetjes. De wijn was van matige kwaliteit, volgens Mr. A kwam dat door een gebrek aan ambitie. Er vond geen selectie van druiven plaats maar de kwantiteit stond voorop. En zo werd het een ordinair mengelmoesje. Inmiddels zijn de wijnbouwers gestopt met wijnbouw en verdwijnen met de mensen de koetjes. Het dorp heeft nu nog zo’n 80 permanente bewoners. Deze zomer is het 12-de huis aan Hollanders verkocht.

Op de hoek van de Rue du Colas-Joly (links van het centrum, naast de kerk) is een karakteristiek pand in zeer vervallen staat aan een Nederlander verkocht. De mensen spreken goed Frans volgens de burgemeester. Wel moeten de beide heren wat glimlachen bij het citaat van de nieuwe eigenaar dat hij een karaktervol huis met mogelijkheden heeft gekocht. Het is zeker waar. Maar je moet wel heel erg handig zijn om die potentie te kunnen verzilveren! Volgens de heren is het huis in zeker 80 jaar niet bewoond geweest. Mr. Arnould kan zich nog herinneren dat er op de zolder van het huis kaasvormen stonden en dat hij er met zijn neefjes en nichtjes in speelde. Er is geen water, electra en rioolaansluiting. De plafonds zijn niet meer aanwezig. De muren zijn deels ingestort of door vorst aangetast. De tuin is een oerwoud. Ik bewonder de nieuwe eigenaren om hun moed en visie. Het dorp is er blij mee, weer een pand dat wordt opgeknapt!
Ook het tweede huis naast de begraafplaats is onlangs aangekocht door Nederlanders, net als het grote grijze pand (tegenover het huis van Eva voor de echte kenners).
Rue du Pont nummer 9 staat sinds het overlijden van de bewoonster te koop. De chien mechant zal er zijn tanden niet meer laten zien. Het is een goed onderhouden huis. Maar wel naast de tokkies, da’s dan weer minder. Deze week heeft een Nederlandse makelaar zich bij de burgemeester gemeld dus ook daar lijkt schot in te zitten.

Tenslotte dan nog wat huisvestingsfoto’s van dieren rondom het huis. De mussenpotten van Peter zijn wel bewoond. Nu die van ons nog! Volgend jaar maar weer.

PS: met dank aan Peter voor een aantal mooie foto's!
PS 2: de foto's van de uitbundig gegroeide druif zijn speciaal voor Corine en Robin en Anja's vader (met dank voor de tips)
PS 3: de foto's van de schilderijen zijn van onze laatste aankoop op Bali. Inmiddels hangen ze in de lijsten op de slaapkamer!