Over een serre en begraven met de Franse slag

De mannen zitten in Neuvelle, voor maar liefst twee hele weken! Goos offert zijn meivakantie op aan het maken van de langverwachte serre.
Een enorme klus, was te verwachten en dat blijkt.
Iets geregeld krijgen in Frankrijk is een kwestie van lange adem. Of het nu gaat om het regelen van gereedschap of zelfs een begrafenis (waarover later meer), neem je tijd.

Om de fundatie voor de serre te maken moest er worden gefreezed en gegraven. Dat freezen dat ging nog wel. Het graven was een grotere uitdaging. Wanneer Fransen iets slopen, voeren ze het puin niet af maar stoppen het in de grond. Voor de eerlijke vinder en voor wie na ons komt. Apres nous le deluge! De eerste laag stenen hebben de mannen nog heel dapper met een pikhouweel verwijderd. Maar om dieper te komen was mechanische hulp nodig. Een happertje. Dat kun je huren in Frankrijk, maar niet even snel. Alleen het voldoen van de borg is al een uitdaging. In Frankrijk hebben ze namelijk nog cheques. Fransen schrijven die op hun gemak uit bij de kassa in de supermarkt. Pinnen, dat is onveilig - en geef ze ongelijk. Wel lastig als je zelf allen maar pin en geen chequeboekje (bij je) hebt. Uiteindelijk is het happertje gekomen en hebben de mannen er het hele weekend mee kunnen werken. Nadat het happertje op le petit camion weer teruggebracht was naar Vesouls zijn de mannen aan de fundering begonnen. Compleet met grindkist (let op de zwarte emmer) voor de waterafvoer waar buurman Yves zich nogal zorgen om maakt(e).
Ondertussen hebben de dames vanaf het thuisfront ook nog allerlei suggesties, voor een extra plantenbak aan de voorkant en een pompoenenveldje in de achtertuin.

De zaterdag werd onderbroken door een begrafenis in het dorp. De vorige eigenaresse van ons huis, madame Cecile, heeft haar ogen voorgoed gesloten. Gerhard rekende op een uitvaart vanuit het kerkje maar men bleek het te beperken tot een bijeenkomst op het kerkhof, waar de bijzetting in het familiegraf zou plaatsvinden.
Er was kennelijk niemand op het idee gekomen om wat voorbereidend werk te doen en het graf te inspecteren. Dat werd in aanwezigheid van de belangstellenden en familie gedaan. Om vervolgens te constateren dat het graf vol water stond. Er werden snel wat emmers in het dorp verzameld en de dragers mochten gaan scheppen. De hoeveelheid water bleek wat onderschat en toen is het leegscheppen weer gestaakt en de ceremonie voortgezet. De bijzetting komt dan later wel. Een bijzondere ervaring!

De mannen hebben nog tot zondag om de klus te klaren. En wat niet af is, is niet af. Je moet vooral rustig blijven en je tijd nemen in Frankrijk!